Οι όγκοι στην περιοχή του εγκεφάλου, είναι ουσιαστικά μάζες – διαφόρων μεγεθών και σύστασης – που αναπτύσσονται εντός της κρανιακής κοιλότητας.
Oι όγκοι του εγκεφάλου διακρίνονται:
1. Ανάλογα με τη συμπεριφορά τους σε:
2. Ανάλογα με την προέλευσή τους σε:
3. Ανάλογα με τη θέση τους σε:
Χαρακτηριστικά όπως το μέγεθος, η ανατομική θέση και η ταχύτητα ανάπτυξης του όγκου καθορίζουν το είδος των συμπτωμάτων που θα προκληθούν όσο και την τελική θεραπευτική αντιμετώπιση.
Συνήθως, τα βασικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Ακρογωνιαίο λίθο στην εμπεριστατωμένη διαγνωστική προσέγγιση του ασθενούς αποτελεί η λεπτομερής νευρολογική εξέταση.Η αλματώδης εξέλιξη στην διαγνωστική τεχνολογία μας δίδει την δυνατότητα με πλήθος σύγχρονων διαγνωστικών εργαλείων, να είμαστε εξαιρετικά κοντά με υψηλό ποσοστό ακρίβειας προεγχειρητικά στην διάγνωση. Με βάση τις ενδείξεις θα συστηθεί πιθανότατα κάποια από τις ακόλουθες εξετάσεις:
Παρά την ακρίβεια όμως των παρακλινικών εξετάσεων, η οριστική διάγνωση τίθεται μόνο μετά λήψη δείγματος, δηλαδή βιοψία, από τον όγκο και την ιστοπαθολογική ανάλυση αυτού. Η λήψη του δείγματος πραγματοποιείται είτε με απλή βιοψία είτε κατά τη διάρκεια της χειρουργικής αφαίρεσης του όγκου.
Οι όγκοι του εγκεφάλου διαχωρίζονται όπως αναφέρθηκε με βάση τις κλινικές, απεικονιστικές και ιστοπαθολογικές ιδιότητές τους.
Ανάλογα με το είδος των κυττάρων από τα οποία εξορμώνται οι πιο συνήθεις τύποι είναι οι ακόλουθοι:
Όγκοι εγκεφάλου και καρκίνος εγκεφάλου.
Είναι οι όγκοι που προέρχονται από την μετανάστευση καρκινικών κυττάρων από άλλα σημεία του σώματος όπου υπάρχει κακοήθεια.Η πιο συχνή μορφή μετάστασης είναι από καρκίνο του πνεύμονα, καρκίνο του μαστού, μελάνωμα του δέρματος και καρκίνο του νεφρού.
Γενικά, ένας ασθενής με καρκίνο έχει 15-30% πιθανότητα εμφάνισης μετάστασης στην περιοχή του εγκεφάλου. Συνήθως οι μεταστατικοί όγκοι εγκεφάλου, εμφανίζονται στα εγκεφαλικά ημισφαίρια ή στην παρεγκεφαλίδα.